Czy można wprowadzić implant zębowy w przypadku zaniku kostnego?

Implanty zębowe to jedno z najbardziej nowoczesnych i trwałych rozwiązań, które umożliwiają uzupełnienie braków w uzębieniu. Dla wielu pacjentów implanty stanowią doskonałą alternatywę dla tradycyjnych protez czy mostów protetycznych, głównie dzięki ich stabilności i naturalnemu wyglądowi. Jednak, aby implanty mogły zostać skutecznie osadzone, niezbędna jest odpowiednia ilość kości w miejscu ich wszczepienia. Co się jednak dzieje, gdy pacjent cierpi na zanik kostny? Czy jest to przeszkoda nie do pokonania? Odpowiedź brzmi: nie. Współczesna stomatologia oferuje liczne rozwiązania, które mogą pomóc w takim przypadku.

1. Co to jest zanik kostny?

Zanik kostny to proces, w którym kość w szczęce lub żuchwie ulega resorpcji, czyli stopniowemu wchłanianiu się. Jest to naturalna reakcja organizmu, która często występuje po utracie zęba. Kość przestaje być stymulowana przez korzeń zęba i zaczyna się cofać. Proces ten może być przyspieszony przez różne czynniki, takie jak:

• utrata zęba i brak jego szybkiego zastąpienia implantem lub mostem,
• choroby przyzębia (paradontoza), które niszczą tkankę kostną,
• przewlekłe stany zapalne, urazy czy wady zgryzu.

Resorpcja kości może prowadzić do znacznego osłabienia szczęki lub żuchwy, co z kolei utrudnia lub uniemożliwia bezpośrednią implantację zęba. Na szczęście rozwój stomatologii implantologicznej daje pacjentom nowe możliwości nawet w trudniejszych przypadkach.

2. Czy implantacja jest możliwa przy zaniku kostnym?

Tak, implantacja jest możliwa, jednak w przypadku zaawansowanego zaniku kostnego wymaga dodatkowych procedur mających na celu odbudowę kości. Dzięki nowoczesnym technologiom oraz technikom chirurgicznym, implanty mogą być wszczepione nawet u pacjentów z niedostateczną ilością tkanki kostnej. Najczęściej stosowanymi metodami w takim przypadku są:

2.1. Podniesienie dna zatoki szczękowej (sinus lift)

Jest to zabieg stosowany u pacjentów z zanikiem kostnym w tylnej części górnej szczęki, gdzie korzenie zębów są blisko zatok szczękowych. Procedura ta polega na uniesieniu błony zatoki szczękowej i wprowadzeniu materiału kościozastępczego w celu uzyskania większej objętości kości. Po upływie kilku miesięcy, kiedy przeszczepiona kość się zregeneruje, można bezpiecznie wszczepić implant. Sinus lift to skuteczna technika, która umożliwia implantację nawet w trudnych przypadkach, ale wymaga dodatkowego czasu gojenia.

2.2. Augmentacja kości (odbudowa kości)

Augmentacja kości to proces, w którym lekarz uzupełnia brakującą kość, stosując materiały kościozastępcze, takie jak syntetyczne substytuty kości, biomateriały lub kość pacjenta (przeszczep autogenny). Odbudowa kości może być konieczna zarówno w szczęce, jak i żuchwie, w zależności od miejsca, w którym planowane jest wszczepienie implantu. Po zakończeniu procesu augmentacji pacjent musi odczekać kilka miesięcy, aż nowa kość się zrośnie i osiągnie odpowiednią gęstość, aby móc przeprowadzić implantację.

2.3. Przeszczep blokowy kości

W przypadkach zaawansowanego zaniku kostnego lekarze mogą zdecydować się na przeszczep blokowy kości. Polega on na pobraniu fragmentu kości z innej części ciała pacjenta, na przykład z okolicy brody, żuchwy lub nawet biodra, a następnie przeszczepieniu go w miejsce planowanej implantacji. Ten rodzaj przeszczepu jest bardziej inwazyjny, ale daje bardzo dobre efekty, gdy resorpcja kości jest zaawansowana. Proces gojenia po takim zabiegu trwa dłużej, ale pozwala na osadzenie implantu nawet w skrajnych przypadkach zaniku kostnego.

2.4. Technika implantacji z małą ilością kości

W niektórych przypadkach lekarz może zdecydować się na zastosowanie techniki implantacji z użyciem specjalnych, krótszych implantów, które nie wymagają tak dużej ilości kości, jak standardowe implanty. Krótsze implanty są zaprojektowane w taki sposób, aby mimo swojej mniejszej długości zapewniały odpowiednią stabilizację. To rozwiązanie sprawdza się głównie u pacjentów, którzy mają zbyt mało kości, aby przeprowadzić augmentację, a jednocześnie nie chcą lub nie mogą poddać się bardziej skomplikowanym procedurom.

3. Jakie są alternatywy dla implantów w przypadku zaniku kostnego?

Jeżeli pacjent nie zdecyduje się na odbudowę kości przed implantacją, istnieją inne metody uzupełnienia braków zębowych. Choć implanty są obecnie najnowocześniejszym rozwiązaniem, tradycyjne protezy oraz mosty również mogą być skuteczną alternatywą.

3.1. Mosty protetyczne

Most protetyczny to stałe uzupełnienie protetyczne, które mocowane jest na sąsiadujących zębach. Nie wymaga on implantacji, a zatem także odbudowy kości. Jednakże jego wada polega na tym, że trzeba oszlifować zdrowe zęby, na których będzie opierał się most. W dłuższej perspektywie, zęby te mogą być narażone na większe obciążenia, co może prowadzić do ich osłabienia.

3.2. Protezy ruchome

Protezy ruchome to kolejna alternatywa, która nie wymaga zabiegów chirurgicznych. Są to protezy, które pacjent może samodzielnie wyjmować i wkładać do jamy ustnej. Choć jest to mniej stabilne i komfortowe rozwiązanie w porównaniu do implantów, może być odpowiednie dla osób, które nie chcą lub nie mogą poddać się zabiegowi augmentacji kości.

4. Zalety i wady odbudowy kości przed implantacją

4.1. Zalety

Odbudowa kości pozwala na trwałe osadzenie implantów, co zapewnia pacjentom estetyczne i funkcjonalne uzupełnienie braków zębowych. Implanty osadzone w odbudowanej kości są stabilne i długowieczne, co daje pacjentowi komfort użytkowania. Co więcej, implanty mogą zapobiec dalszemu zanikowi kości, ponieważ stymulują ją w podobny sposób, jak naturalne korzenie zębów.

4.2. Wady

Procedury odbudowy kości są bardziej czasochłonne i wymagają dłuższego okresu gojenia. Zwiększają również koszty leczenia i są bardziej inwazyjne. Istnieje także ryzyko niepowodzenia, zwłaszcza u osób z obniżoną zdolnością do regeneracji tkanki, np. u osób palących papierosy czy zmagających się z chorobami przewlekłymi.

5. Podsumowanie

Zanik kostny nie stanowi dzisiaj przeszkody nie do pokonania w kontekście implantacji zębów. Dzięki nowoczesnym technikom, takim jak podniesienie dna zatoki szczękowej, augmentacja kości czy przeszczepy blokowe, możliwe jest wprowadzenie implantów nawet w trudnych przypadkach.